Afgelopen zaterdag stond de 21-ste competitieronde op het programma voor de hoofdmacht tegen laagvlieger Lunteren, een niet te onderschatten tegenstander die de thuiswedstrijd met 2–0 wist te winnen maar sinds het voor langere tijd uitvallen van sterkhouder Johan Pater, een uit de kluiten gewassen no-nonsens voetballer met een jarenlange ervaring op hoog niveau die soms in staat is om alleen een tegenstander te grazen te nemen, in een neerwaartse spiraal is terechtgekomen maar wel een team blijft wat altijd de voetballende oplossing zoekt en tevens nog beschikt over de Johan Cruyff van de 2^e klasse, Jelle Neumann, uiterlijk dan wel te verstaan.

In de voorbespreking liet trainer Ahrens duidelijk blijken dat de wijze waarop je het veld ingaat veelal de wedstrijd bepaalt oftewel het is de toon die de muziek maakt en tegen laagvliegers ligt de onderschatting altijd op de loer hoe goed de bedoelingen ook kunnen zijn. Afspraak was om de tegenstander vanaf het begin onder druk te zetten, de bal het werk te laten doen en veelvuldig gebruik te maken van de snelheid van de voorwaartsen totdat hun verdediging zou breken.

 

De definitieve basis elf werd pas gedurende de warming-up bepaald  omdat er fysieke klachten waren bij Nossayr El Aakel en toen bleek dat het beter was dat hij niet zou starten Boyd Besseling zijn logische vervanger was ook omdat Burak Kilicarslan heeft aangegeven per direct niet meer beschikbaar te kunnen zijn i.v.m. zakelijke aangelegenheden waarbij spelers en technische staf hem natuurlijk voor nu en in de toekomst veel succes wensen.

De basis elf waren: Sander Blom –Chendley Richards – Barry van de Winkel – Fouad Moussaten – Xaverio Sankatsing – Boyd Besselink – Arne Worsteling – Mo Hammouchi – Miquel Welles - Jeremy Loos en Darryl van den Anker. Met op de reserve bank Patrick Berendsen, Milan Leibbrand, Mourad Ikariden, Emre Akca en Nossayr El Aakel.

 

Vanaf het begin was het duidelijk dat de zeer slechte grasmat van het hoofdveld goed voetbal bijna onmogelijk maakte en dat de kans op blessures voor de spelers redelijk aanwezig was mede door de vele gaten en hobbels van de groene piste. De eerste blessure diende zich in de 2^e minuut al aan en leek het spel af en toe op hotsenknotsen-voetbal waarbij het geven van een strakke pass over een redelijke afstand bijna een onmogelijke opgave was. Na een tiental minuten van op en neergaand spel was de eerste mogelijkheid voor Lunteren via de flegmatieke Neumann welke ternauwernood kon worden afgestopt, al dan niet reglementair,  maar de tot dan toe goed leidende scheidsrechter Meijer zag er geen overtreding in. Toen deze leidsman in de 14” in een kuil stapte was het voor hem einde oefening in verband met een zweepslag en werd de wedstrijd stilgelegd.

De aanwezige Ruud Letschert en de van huis gehaalde Jan van Stormbroek stelden zich beide spontaan beschikbaar om in te vallen maar dat leek de bezoekers geen goed idee maar gelukkig bleek er nog een derde scheidsrechter aanwezig in de persoon van de heer de Gier uit Swifterbant en deze kon de goedkeuring dragen van beide partijen en naar later bleek was hij zeer capabel voor deze onverwachte invalbeurt.

Na het oponthoud bleven de beste kansen in het eerste bedrijf voor de gasten waarbij zelfs de bal van de lijn moest worden gehaald door Richards in de 27” maar al met al was het niet best van beide kanten en buiten wat kleine kansen om wilde de wedstrijd maar niet echt los komen. De rust werd gehaald met een 0 – 0 stand en voor sommige toeschouwers was de thee misschien wel even een bevrijding.

 

Na de rust was het een geheel ander verhaal en was het min of meer eenrichtingsverkeer naar het doel van Lunteren met in de 47” een schotpoging van Hammouchi, in de 49”een schotje van Welles waarbij de overtuiging ontbrak en een kopbal net over van Moussaten in de 54”. Rond de 59” werd de ban gebroken door de langzaam maar zeker weer naar de goede vorm groeiende Loos die na een actie over rechts de bal doorgaf aan Darryl van den Anker die met zijn drang naar de goal wel raad wist met deze kans, om zijn as draaide en de bal vol op de pantoffel nam en  hiermee de goalie licht verraste. (1-0)

Na deze bevrijdende treffer werd de druk verder opgevoerd en kwamen er kansen in de 61” en 64” maar de definitieve nekslag liet nog wat langer op zich wachtten.

In de 66” kwam Akca in het veld voor Loos en bleven de kansen komen maar het duurde tot de 75”voordat opnieuw Darryl van den Anker het vonnis voltrok na lichte commotie langs de lijn over een al of niet uitbal, handsbal en al wat dies meer kan zijn. Een snelle al dan niet terechte inworp van Sankatsing bracht de bal bij Welles die na een spurt de bal doorgaf aan Hammouchi en deze bleek niet zelfzuchtig door de bal af te leggen aan de meegelopen van den Anker en voor de 10^e keer dit seizoen liet hij het net bollen. (2-0)

Hierna was het kleine beetje verzet van de gasten definitief gebroken en na een bal op de lat van Akca in de 77”, het inbrengen van Ikariden voor van den Anker in de 79” en de wissel van Berendsen in de 88”voor de later tot Man of the Match gebombardeerde Hammouchi werd het duel rustig uitgespeeld.

 

Met nog 5 duels te gaan is het team met 33 punten geklommen tot een gedeelde vierde plaats met BAS, ESC en IJVV, een vierde plaats die nog recht kan geven op een vervangende periodetitel aan het eind van de rit terwijl SVL ook nog in de race blijft voor de derde periodetitel. Komend weekend is er geen competitie voor het team maar gaan de youngboys van de ploeg samen met spelers uit de 2^e selectie en A1 spelers op vrijdagavond spelen met het team < 23 tegen PEC Zwolle in Zwolle, aanvang 20.00 uur.

De eerstvolgende competitie wedstrijd is weer een thuiswedstrijd op 5 april tegen een rechtstreekse concurrent voor de vierde plaats ESC Elburg. We houden u op de hoogte.  

Tekst: Wout de Jong