Cookie beleid SV Lelystad '67

De website van SV Lelystad '67 is in technisch beheer van VoetbalAssist en gebruikt cookies. Hieronder de cookies waar we je toestemming voor nodig hebben. Lees ons cookiebeleid voor meer informatie.

Functionele cookies

Voor een goede werking van de website worden deze cookies altijd geplaatst.

Analytische cookies

Google analytics Toestaan Niet toestaan

Marketing cookies

Facebook Toestaan Niet toestaan

Ik heb geen tranen meer ... SV Lelystad’67 – Nunspeet (3-0)

6 september 2020 15:15


Dat tranen op vele manieren en bij vele gelegenheden kunnen vloeien is algemeen bekend en dat het vorige, niet afgemaakte, seizoen over het algemeen een tranendal was is ook geen nieuws meer. Daarentegen zien wij nu, volgens ingewijden, na slechts twee wedstrijden in de beker, af en toe al een vreugdetraan alhoewel er binnen de staf een markant persoon rondloopt die nu al geen tranen meer heeft, naar eigen zeggen…
De tweede wedstrijd in de beker was, zoals een bekend lid van de harde kern, ook wel de Buizerds genoemd schreef: Zeer mooie wedstrijd, heerlijke pot, frivool voetbal met een te kleine uitslag, en daar is alles mee gezegd….maar we kijken toch even wat dieper en verder.

De TS had na de wedstrijd tegen VSCO geen reden tot klagen en dus werd er nagenoeg gestart met de zelfde basis-elf : Koster, van de Winkel, Will, Ibi Stitou, Blom, de Leeuw, Brown, Nordin Stitou, Essaddouqi, Debdoubi en Engelmann met op de bank Boutkan, van Staalduinen, Mohammed, Selouani, Vrij en van Garderen.

Deze bekerwedstrijd zou een volgende graadmeter moeten zijn voor de TS gezien de tegenstander, 1e klasser Nunspeet, op voorhand een geduchte opponent met een rijke geschiedenis maar niets bleek minder waar.

Vanaf de eerste minuut, onder leiding van de goede scheidsrechter Kiremit, die zich waarschijnlijk had voor genomen geen kaarten te geven, vloog de thuisploeg uit de startblokken en na amper 60 seconden lag de bal al achter keeper Niebeek van de gasten, een aanval over rechts bracht de bal bij aanvoerder Nathaniel Will en zijn afgemeten voorzet werd door uitblinker Ibrahim “Ibi” Stitou in een keer op de pantoffel genomen, de bal sloeg in als een granaat (1-0).

Vanaf dat moment dicteerde SVL het duel en kwam Nunspeet er niet meer aan te pas, de thuisploeg acteerde weer als een strijdende eenheid waarin iedereen zijn bijdrage onafgebroken leverde.

De volgende treffer kwam in de 27” via de opnieuw excellerende Nordin Stitou, de man in vorm, over rechts was hij dit keer de aangever naar de ongrijpbare man met een uitstekend linker- en rechter been, Ibi Stitou, in een woord geweldig (2-0).

Amper 7 minuten later leek de definitieve mokerslag al te worden uitgedeeld aan de gasten, een fantastische trap over de hele van Ibi Stitou naar de tweede paal leek een prooi voor de aanvalsreus Nabil Essaddouqi maar de bal ging langs de verkeerde kant van de paal.

Vlak voor de thee werd er wel gescoord door die andere aanvalsreus, Max Engelmann, na weer een afgemeten voorzet van Nordin Stitou , maar de assistent van Nunspeet had buitenspel geconstateerd.

Na de thee liet de 3-0 niet lang op zich wachten, een goede aanval van de beide Stitou’s was alleen te stoppen door een Nunspeetse noodrem en de bal ging op de stip, de onberispelijk ingeschoten penalty werd voor Ibi Stitou zijn valse hattrick. (3-0)

De 3-0 was voor de TS reden om binnen 10 minuten gebruik te maken van de toegestane 5 wissels : Voor “publiekswissel” Ibi Stitou kwam Lawin Mohammed, voor Neville Brown Daan Boutkan, voor Noah de Leeuw Tom van Staalduinen, voor Max Engelmann Oussama Selouani en voor Naoufal Debdoubi kwam Anthony Vrij.

Het moet gezegd en de TS zal het ook met plezier hebben aangekeken dat de wissels uitstekend uitpakten en het niveau van de ploeg bleef gewaarborgd. De grootste kansen voor een ruimere uitslag waren voor Nabil Essaddouqi, het boomlange, keihard werkende, aanspeelpunt kon zijn prima wedstrijd helaas niet bekronen maar dat komt nog wel. Het eerder genoemde frivole voetbal kwam ook in de tweede helft, van de voet van Nordin Stitou, prachtig om te zien en de massaal aanwezige jeugd vond het geweldig maar zijn tweede “panna” leverde hem bijna een pittige blessure op……

Resume: Opnieuw een dikke voldoende voor iedereen, basis en bank, de volgende ronde in de beker is een feit, de derde bekerwedstrijd van komende zaterdag tegen FC Jeugd in Ede is een volgende testcase. De nul werd opnieuw gehouden en dat stemt zeker tot tevredenheid. Aanvoerder Nathaniel Will vroeg om het optimisme iets te temperen, er zal waarschijnlijk nog wel eens een tegenvaller volgen…….hij heeft natuurlijk gelijk maar voorlopig ziet het er heel aardig uit. Of de ploeg al klaar is voor een loodzwaar seizoen 2G is nog even afwachten en de eerste vier wedstrijden in de competitie zullen veel duidelijk maken met Batavia thuis, AVW uit, Renswoude thuis en Unicum uit, wie het weet mag het zeggen…..op voorhand lijkt de strijd om de titel in 2G een strijd te worden tussen Batavia, Unicum, Dronten en Veensche Boys…..we gaan het zien.

 

Wout de Jong

Bij de foto’s : Man of de Match Ibrahim Stitou en rotsblok Nabil Essaddouqi

Delen

voeg je eigen gadgets toe aan deze pagina!