Een paar keer per week loopt Henny Zaal rond op sportpark Langezand. Met een spiedend oog kijkt hij naar de accommodatie, schat in hoe lang de grassprieten zijn, trekt strakke witte lijnen en ruimt rommel op. Het is maar een fractie van wat Zaal elke week weer doet voor de vereniging, voor een groot deel namens het Sportbedrijf, maar ook omdat SV Lelystad nu eenmaal ‘zijn cluppie is’. Sinds vorige eeuw loopt hij rond op sportpark Langezand, hij begon er ooit omdat zijn kleinzoon wilde voetbalen. ‘Ze zochten een trainer en een leider en dat heb ik toen maar op me genomen anders zouden de jongens de wachtlijst op gaan.’
Van het een kwam het ander. Henny Zaal haalde oud-papier op in de woonwijken, maakte kleedkamers schoon en ging lijnen kalken. Een paar jaar geleden leverde hij nog een enorme bijdrage bij het verbouwen van de toiletgroep bij de kantine. ‘Daar ben ik nog steeds trots op’, bekent Zaal. ‘Ik heb toen de elektra aangelegd en het sanitair vernieuwd. Elke keer als ik er nu kom, denk ik, mooi hè?‘
Bovendien, van het een kwam het ander en twintig jaar later is hij nog steeds druk met Lelystads oudste voetbalclub. Waarom hij zich onlangs liet strikken om ook als consul op te treden? ‘Je wordt gevraagd’, is het korte antwoord alsof het vanzelfsprekend is om dat klusje er nog even bij te doen. Als het goed weer is en de velden liggen er netjes bij en dan hoeft Henny Zaal niet zo veel in actie te komen. ‘Maar als er veel regen valt en in de winterperiode als er sneeuw ligt dan moet je aan de slag. De vraag is dan natuurlijk of de omstandigheden gevaarlijk zijn voor de spelers, maar ik kijk natuurlijk ook naar het veld zelf. Soms kun je beter een wedstrijd eruit gooien dan dat je erop laat spelen en het zo slecht wordt dat je er de volgende drie weken niet meer op kunt voetballen.’
Zelfs op het kunstgrasveld kan niet altijd worden gespeeld. Het wordt er veel minder uitgegooid dan natuurgras vooral met regen weet Zaal, maar met vorst is het een ander verhaal. Ook dan kan het zijn dat kustgras gevaar voor de spelers oplevert. ‘Ik ben zelf een voorstander van natuurgras’, geeft Henny Zaal toe. ‘Een beetje flinke jongen loopt op kunstgras sneller een blessure op, vooral aan knie en enkel. Dat heeft te maken met de veerkracht, die is op natuurgras veel groter. Daar staat tegenover dat kunstgras veel makkelijker te onderhouden is. En als het niet vriest kun je er bijna altijd op terecht.’
Over het kunstgrasveld op sportpark Langezand is Zaal erg tevreden. Het is al elf jaar oud, maar verkeert nog in prima staat, vindt de man die zin heeft om als consul aan de slag te gaan. ‘Trouwens alle velden liggen er op het ogenblik goed bij. Er zijn geen dingen die ontbreken. Nee, ik heb op dat gebied momenteel niet zoveel meer te wensen. Ik ga kijken of ik de mensen de komende tijd een beetje tevreden kan houden.’
