De wisseling van de wacht vindt plaats omdat Dekker sinds enige maanden ook deel uitmaakt van het bestuur van SV Lelystad en daar met voetbalzaken in zijn portefeuille genoeg om handen heeft. Een opvolger vinden die de zaken voor de senioren regelt was niet zo moeilijk. Dekker kende Van ’t Hul onder andere vanwege hun gezamenlijke activiteiten in het 35+ voetbal. Op de vrijdagavonden tegen een balletje trappen eindigde vorig seizoen echter voor Dirk van ’t Hul, de knieën wilden niet meer. Maar voor SV Lelystad was hij niet verloren, hij denkt er nog over na om ook wedstrijden voor de lagere teams te gaan fluiten en hij durft het coördinatorschap wel aan. ‘Al weet ik niet precies waar ik aan begin’, erkent hij. ‘Maar ik ben niet iemand die er gauw weer mee stopt. Ik weet dat de club het momenteel niet makkelijk heeft, maar misschien vind ik de uitdaging daarom juist wel mooi.’

Zijn jeugdjaren bracht Dirk van ’t Hul voor in Ermelo en hij speelde daar tot zijn zeventiende in de jeugd van DVS'33. Hij stopte omdat hij op zaterdag moest gaan werken en rende daardoor heel lang niet meer achter een bal aan. ‘Ik heb nooit op niveau gespeeld hoor,’ lacht de man die 46-jarige leeftijd weer besloot bij SV Lelystad aan de slag te gaan. Hij volgde daarmee zijn zoon Raymond met wie hij enige seizoenen samenspeelde. ‘Ik moest het vooral hebben van mijn inzet.’

Nu de knieën het niet meer toelaten, gaat Dirk van ’t Hul beginnen aan een nieuwe uitdaging. ‘Ik heb enige ervaring als elftalleider opgedaan, maar voor de rest heb ik geen bestuurlijke taken achter mijn naam staan, maar ik ben wel een man die betrokken is. Ik wil alle vergaderingen bijwonen en zal me er mee blijven bemoeien, ik hou van aanpakken, ik ben een uitvoerder, meer nog dan een regulator. We gaan het zien.’