Nu het kwartje lijkt te zijn gevallen binnen de gelederen van SV Lelystad’67 in deze fase van de competitie in 2G, blijkt dezelfde ploeg een moeilijk te kloppen tegenstander. Volgens kenners bij de gastheren, in een speelstijl gelijk als de aanstaande kampioen Scherpenzeel, werd de thuisploeg geregeld van het kastje naar de muur gestuurd, de definitieve mokerslag viel pas laat maar was terecht. Een kort relaas over , neuzen de zelfde kant op, heer en meester, een voortreffelijke doelman en scheidsrechter, bier in het lijf en de zon op de kop valt niet altijd goed, jarige Job en het zoet van de overwinning.
Ook deze wedstrijd kon weer worden gezien als een 6 punten duel omdat tegenstander VSCO ook nog niet geheel vrij is van P/D zorgen en elk punt welkom is om maar zo snel als mogelijk naar de veilige marge van circa 32 punten voor handhaving te komen.
De TS zag weinig reden om af te wijken van de basis van de week ervoor en dus verschenen opnieuw Dekker – Kwak – de Brons – Leeuwendal – Fechter – Bos – Tokhi – Mo Hammouchi – Yildiz – Knippenberg en Potocco aan de start met op de bank van der Valk - Achraf Hammouchi – Ibrahim en Martijn Bos.
Onder leiding van de jonge leidsman Gerbert Stegeman, die bijna uit zou groeien tot Man of the Match en gelukkig op de juiste momenten het hoofd koel hield, werd er om half drie afgetrapt onder meer dan goede weersomstandigheden en op een prima bespeelbaar kunstgrasveld.
Vanaf het eerste fluitsignaal trokken de mannen van Yargan / Beerman alle registers open, werden de gastheren vastgezet op eigen helft en eigenlijk was het wachten op de eerste treffer ware het niet dat er een grote sta-in-de-weg was, de absolute uitblinker aan de kant van VSCO, goalie Arjan ten Klooster, wat een held.
Schoten of inzetten van Potocco, Knippenberg , Bos en met name Tokhi werden door de held van VSCO bijna achteloos gepareerd maar in de 29” leek hij toch te moeten capituleren (Tokhi) ware het niet dat er buitenspel was geconstateerd.
Anders dan verwacht kon VSCO geen echte vuist maken deze middag en spaarzaam werd de boomlange Rinse van der Velde gezocht maar deze werd grotendeels aan banden gelegd door het centrale duo Daimy Leeuwendal en de jarige Job Cliff de Brons, verdedigend stond het weer prima met genoemde twee en de vleugelverdedigers Knippenberg en Kwak met daarachter Martijn Dekker die een relatief rustige middag had.
De drive van Potocco en Fechter was ook weer op orde en dus konden de aanvallers wel uit de voeten met prima ballen vanuit het achterveld, vlak voor rust leek het verschil te worden gemaakt maar inzetten van opnieuw Tokhi, Bos en Potocco werden weer een prooi voor ten Klooster.
Dat een klein deel van het VSCO publiek blijkbaar onder de indruk was van het technisch begaafde spel van SVL bleek vlak voor rust, met veel enthousiasme werden de nodige opmerkingen naar de hoofden geslingerd van de polderbewoners waardoor met name de jonge onervaren spelers licht onder de indruk of licht geïrriteerd raakten. Bij het opzoeken van de thee meende een toeschouwer, wellicht onder de invloed van een biertje en teveel zon op de kop, nog even een kleine uithaal a la Mohammed Ali te moeten proberen maar gelukkig bleef het bij een luchtslag. De leidsman die alles rustig aan zag meende in de rust beide teams wel even tot de orde te moeten roepen, prima opgelost en zand erover.
Na de thee ging SVL rustig verder met het zoeken van het vijandige doel en leek succes in de maak, in de 58” plofte een diepe bal achter de verdediging en Willem Jelle Bos was er als de kippen bij om de bal op te pikken, goalie ten Klooster kon niet anders dan in een soort van kamikaze actie trachten WJ af te stoppen, een gele kaart en strafschop was het logische gevolg. Salih Yildiz meende dat hij het varkentje wel kon wassen maar zijn schot rechtsonder werd weer een klemvaste prooi voor de held van VSCO.
Waar heel VSCO wellicht hoopte dat SVL langzaam maar zeker door de hoeven zou zakken mede door het energie vretende hoge tempo voetbal van de eerste 60 minuten was niets minder waar, met name Mo Hammouchi en Salih Yildiz schakelden nog een tandje bij en de backs van VSCO werden zwaar onder druk gezet.
Met de inbreng van de verse krachten Tarik Ibrahim voor Willem Jelle Bos, Nick van der Valk voor Adesh Kwak en Achraf Hammouchi voor Roberto Potocco werden de laatste twintig minuten gebruikt om toch nog het verschil te maken mede omdat VSCO langzaam maar zeker wat meer uit de schulp kroop en er ruimte ontstond.
In de 87” viel dan eindelijk het kwartje de voor ons goede kant op, een slechte verdedigende actie bracht zomaar ineens de bal voor de voeten van de opnieuw gretige Youssof Tokhi, twee verdedigers afschuddend bracht hem oog in oog met Arjan ten Klooster, de inzet in de korte hoek was subliem en wonderschoon (0-1), de held van VSCO was dus toch te pakken…
De resterende tijd bracht VSCO in de alles of niets modus en het werd niets, Mo Hammouchi schoot alle hoop op een gelijk spel aan diggelen in de extra tijd, slalommend door de verdediging speelde hij zichzelf in kansrijke positie en de bal in de lange hoek was de juiste keuze (0-2)
Resume: Een heerlijke pot onder prima omstandigheden bracht opnieuw drie punten door opnieuw een collectieve prestatie waarna de jarige Job of zijn ouders nog even aan de bel gingen hangen voor een goudgele rakker of een non-alcoholica, het smaakte prima en naar meer….
Maar we zijn er nog niet, komende zaterdag opnieuw uit maar nu naar de gerespecteerde tegenstander OWIOS, maar eens kijken of we daar ook een puntje of meer weg kunnen halen, het zit erin maar komt het er opnieuw uit……, we houden u graag op de hoogte, wedstrijd voor wedstrijd en punt voor punt.
Wout de Jong.
