Burak Yargan (32), vader, echtgenoot, zoon en een broer en hoofdtrainer van het eerste elftal van SV Lelystad ’67. Hoewel Yargan, van Turkse afkomst is, is hij geboren en getogen in Lelystad. In het dagelijkse leven werkzaam bij de Immigratie- en naturalisatiedienst als beslis- en bezwaarmedewerker Artikel 64 van de Vreemdelingenwet. In zijn vrije tijd besteed hij veel aandacht aan zijn gezin, houdt hij van reizen, gadgets en lekker eten. Nadat hij stopte met voetballen, is hij aan de slag gegaan bij het tweede van Sv Lelystad ‘67.
Yargan begint: “Het eerste seizoen ben ik begonnen als assistent-trainer van Aziz Doufikar. Na dat seizoen ben ik zelf drie seizoenen actief geweest ben als hoofdtrainer. In mijn laatste seizoen ben ik met het team in de reserve hoofdklasse geëindigd. Na vier seizoenen en drie kampioenschappen, heb ik de keuze gemaakt om bij Sv Lelystad ‘67 te blijven en de overstap naar het 1e elftal te maken. “
“Ik ben met mijn TC III diploma op zak begonnen als assistent-trainer van het 1e elftal onder Remko Ahrens. Tijdens mijn eerste seizoen bij het 1e elftal heb ik mijn TC II diploma behaald. Na drie seizoenen heeft het bestuur op advies van de Technische Commissie besloten om mij naar voren te schuiven als hoofdtrainer van het 1e elftal, met Wim Beerman als mijn assistent. “
Beerman werd het seizoen daarvoor kampioen met de A1 (tegenwoordig JO19-1), dat daarmee promoveerde naar de 2e divisie (red.)
“Persoonlijk heb ik veel geleerd van trainers als Barry Kamphorst en Aziz Doufikar en daarnaast natuurlijk in de jaren dat ik samen met Remko Ahrens heb gewerkt. Maar ik heb ook veel geleert door het bekijken van trainingen en wedstrijden onder leiding van trainers van profclubs.”
Burak Yargan (links) hier op archieffoto nog assistent van Rekmo Ahrens.
In seizoen 2016/2017 stond Yargan voor het eerst als hoofdtrainer voor de groep. Op de finale dag liep SV Lelystad ’67 promotie naar de 1e klasse mis. Een sterk seizoen, werd hierdoor helaas niet bekroont.
“ Het was een uitdaging, maar een klus die ik niet uit de weg ging. Met mijn voorganger (Remko Ahrens, red.) hebben wij samen een goede basis opgebouwd en daarop voortgeborduurd. Wij hadden voor het seizoen een doelstelling voor ogen, die helaas niet werd behaald. Onze doelstelling was promotie naar de 1e klasse. Uiteindelijk is gebleken dat wij op bepaalde fronten te kort kwamen, zowel het team als de vereniging.”
“Het was eerder een wisselvallig seizoen dan een sterk seizoen. Wij mistten op enkele posities bepalende spelers, om het verschil te maken. Tegen bepaalde tegenstanders merk je dat je als team te kort komt, zoals volwassenheid, slim voetballen, mentaal sterk zijn op momenten dat het minder goed gaat en soms zelfs helaas inzet. Maar dit zijn aandachtspunten waar wij dit seizoen meer de focus op leggen om zo alsnog onze doelstelling te kunnen behalen”
Vele denken dat de kans op het kampioenschap verloren is uit tegen vv Hieren.
Yargan, “Simpel gezegd, tijdens die wedstrijd waren zij “de mannen” en “wij de jongens”. Het verschil zat in de beleving, het fysieke spel, volwassen- en slimheid. Hierden is wat mij betreft dan ook terecht kampioen geworden. Maar tegen de toenmalige hekkensluiter Vios Vaasen, waarin het puntverschil enorm was, verlies je dan ook. Als kampioenskandidaat mag je wedstrijden tegen dat soort tegenstanders niet verliezen. Daarin zijn wij ook tekortgekomen.”
Voor de neutrale toeschouwer presteerde SV Lelystad ’67 in de voorbereiding wisselvallig. Misschien was het diepte punt in de voorbereiding voor de toeschouwers wel het verlies op het eigen toernooi (Flevocup) met 4-1 van zowel 3e klasse Swift ’64 als van SV Urk.
“In deze voorbereiding hebben wij een andere doelstelling gehad, dan vorig seizoen. Onze focus lag deze voorbereiding juist op de punten waarin wij tekortkwamen. Deze voorbereiding heb ik ervoor gekozen om een andere formatie en speelwijze uit te proberen. Dit is natuurlijk voor de neutrale toeschouwer anders dan dat zij zijn gewend, maar er komt veel meer bij kijken. Er zijn dit seizoen nieuwe spelers bij gekomen en om de nieuwe en oude spelers samen te laten spelen in deze nieuwe formatie en speelwijze, vereist tijd. Helaas valt dit samen met resultaten die voor de neutrale toeschouwer tegenvallen. Laat dit nou net een punt zijn, waar wij als staf en spelersgroep de steun van de neutrale toeschouwer missen. Wij steken er veel tijd en energie in om het spel dat wij dit seizoen willen spelen er zo goed mogelijk uit proberen te laten komen en de neutrale toeschouwer ziet enkel de resultaten in verloren wedstrijden. Maar niet de progressie die wij als groep maken en daar gaat het ook om in de voorbereiding.”
De wedstrijd tegen Swift ’64 was een moment opname waar wij niet te lang bij stil blijven staan.
Yargan geeft aan dat het voor de technische staf dit seizoen een leerzame voorbereiding was.
“Tijdens de voorbereiding van vorig seizoen waren wij meer gericht op resultaat en dit seizoen meer op de afspraken die wij voor de wedstrijd met elkaar hebben gemaakt. Om een voorbeeld te geven: tegen Flevo Boys moesten de spelers in de formatie 1-4-5-1 staan en de tegenstander op eigen helft opvangen. Ondanks dat wij de wedstrijd hebben verloren, was ik over de 1e helft erg tevreden omdat wij de afspraken die gemaakt zijn terug zagen in het spel. Vanaf dag één hebben wij een lijn ingezet en die is tijdens de voorbereiding blijven stijgen, waardoor de progressie die de groep gemaakt heeft duidelijk zichtbaar is en daar doen wij trainers het voor. Al met al kunnen wij tevreden terugkijken. “
De verwachtingen na een tweede seizoen met nacompetitie voor promotie zijn hoog, wat kunnen we verwachten van ons eerste elftal in de 2e klasse G?
“ Ook dit seizoen zullen wij verzorgd en attractief voetbal spelen, waarin resultaat voorop staat. Onze nieuwe speelwijze moet hiervoor zorgen. Maar ook de aandachtspunten waarin wij vorig seizoen tekortkwamen en deze voorbereiding aan hebben gewerkt, moeten ervoor zorgen dat wij onze doelstelling zullen behalen.”
VV Unicum degradeerde afgelopen seizoen, SV Batavia ‘90 kon zijn eigen ambities nog niet waarmaken waardoor beide elkaar nu ontmoeten in de 3e klasse. Voor SV Lelystad ’67 zijn er dit seizoen geen stad en polderderby’s. Naar welke ontmoetingen in 2G kijk Yargan nu als trainer naar uit?
“Ik kijk uit naar wedstrijden tegen uitdagende ploegen welke stug voetbal of countervoetbal spelen, zodat wij na afloop van de wedstrijd kunnen bepalen of wij hebben geleerd waar het vorig seizoen misging. Maar ook het mentale spelletje dat sommige ploegen spelen. Ook dan moeten wij laten zien dat wij daarin gegroeid zijn.
Ik ben van mening dat teams als de Valleivogels, Veensche Boys maar ook Sv Lelystad teams zijn om in de gaten te houden. “
Enkele spelers hebben SV Lelystad ’67 verlaten, zijn deze posities goed opvangen en is de technische staf tevreden met de selectie die ze ter beschikking heeft?
“ Natuurlijk mis je een echte spits, die voor veel doelpunten kan zorgen maar wij hebben spelers erbij gekregen die veel kwaliteit en ervaring mee brengen binnen ons elftal. Daarmee zijn wij er op papier sterker van geworden. Ik ben tevreden met de huidige selectie.
“Ik kan genoeg spelers binnen mijn team opnoemen die men in de gaten moet houden, maar wij doen het samen als team. Iedereen draagt op zijn manier, zijn steentje bij. Ik hecht meer waarde aan het proces als team, dan dat ik nu individueel spelers ga aanwijzen.”
We vroegen Yargan ook nog waar het aandachtspunt binnen de vereniging SV Lelystad ‘67 de komende jaren zou moeten liggen.
“ Er zijn genoeg aandachtspunten waar de vereniging aan moet werken. Maar mijn focus ligt natuurlijk bij de A- en B- selectie. Maar als ik naar het 1e elftal kijk en wij hebben de doelstelling om naar de 1e klasse te willen gaan, zal iedereen daarin mee moeten. Niet alleen de selectie, maar de hele vereniging. Naar mijn mening moeten wij zo snel mogelijk naar meer professionaliteit toe. Iedereen moet dezelfde doelstelling hebben, alleen dan kan je als vereniging groeien. Zodra je als vereniging groeit en de doelstellingen behaalt, zal je merken dat de vereniging op meerdere fronten resultaten boekt. De grootste daarvan is promotie naar de 1e klasse.
SV Lelystad ’67 is na vier jaar PEC Zwolle een samenwerking aangegaan met Ajax. Wat zou SV Lelystad ’67 volgens Yargan uit die samenwerking moeten halen?
“Vooral de organisatie en structuur die een profclub met zich mee brengt. Daar zou Sv Lelystad als amateurvereniging heel veel van kunnen leren en zo een nog professionelere vereniging kunnen worden. “
We sluiten af met de vraag waar de persoonlijke ambities van de hoofdtrainer liggen?
“ Met Sv Lelystad wil ik graag promotie naar de 1e klasse behalen en daar actief blijven. Zodat wij kunnen uitgroeien naar een stabiele 1e klasser. Daarnaast is mijn persoonlijk ambitie als trainer om mijn TC I te halen en uiteindelijk aan de slag te gaan als trainer bij een BVO.”
We bedanken Burak Yargan voor zijn openhartigheid en wensen hem en het eerste elftal een goed seizoen.
