Ooit verlieten de jongens van SV Lelystad als geslagen honden sportpark de Wormshoef in Lunteren en dat is nog niet eens zolang geleden, afgelopen zaterdag waren de rollen omgedraaid. Terwijl de wedstrijd leek te eindigen in een bloedeloos gelijkspel was daar ineens die invaller die door menig tegenstander soms wat smalend wordt benaderd door zijn lichaamsbouw maar waarvan na de wedstrijd vaak de naam met waardering wordt gescandeerd, in een laatste actie en met ongelooflijk veel power drong hij als een TGV het vijandelijk strafschopgebied binnen, links en rechts wat verdedigers verbouwereerd achterlatend tot hij al dan niet reglementair tot stoppen werd gedwongen, feit: de bal ging op de stip en opnieuw was Nossayr El Aakel meedogenloos, de naam van de Power-Machine : Dylano van den Anker.
Het moet gezegd: het valt voor de TS niet altijd mee om de juiste snaar te raken bij de man die nu beslissend was maar het ontbreken van een aantal mede bepalende spelers, Tokhi, Mo Hammouchi, een niet geheel fitte Kwak, Romijn en Chendly Richards maakte van de nood een deugd om met name Achraf Hammouchi, Momen Mohamed en Dylano van den Anker mee te nemen naar de lastige uitwedstrijd in Lunteren, dat dit ten koste ging van het tweede elftal en die mede hierdoor slachtoffer werd van een veegpartij bij SDVB (6-0 en weg titel) is niet anders.
De basis elf werden Leibbrand – Mohamed – van Beveren – Ham – Degraav – Leeuwendal – Tijdens – A. Hammouchi – Miquel Welles – Nossayr El Aakel en Potocco met op de bank Bronts – Romijn – Chendly Richards en eerder genoemde van den Anker.
Vanaf het begin van de wedstrijd, onder leiding van een af en toe warrig fluitende leidsman de Witte, na de wedstrijd de gebeten hond bij de thuisploeg, zagen we twee ploegen die zeker niet wilden verliezen en waarbij met name Lunteren de lange bal hanteerde en SVL “vergat” te voetballen, het werd een moeizame pot aan beide kanten die de gehele wedstrijd meer spannend dan goed was, wellicht zou een snel doelpunt daar verandering in brengen maar beide teams creëerden amper iets.
Na een stief kwartiertje kreeg de thuisploeg een aantal hoekschoppen op rij te nemen maar dankzij prima en scherp keeperswerk van Milan Leibbrand bleef de nul gehandhaafd.
Na een half uurtje kreeg SVL weer meer grip op de zaak waarbij met name de gedrevenheid van Jethro Degraav opviel evenals de uitstekende verdedigingslinie met Momen Mohamed, Daimy Leeuwendal en een uitblinkende Andy van Beveren, de aanvalslinie had het duidelijk moeilijk om de bal in de ploeg te houden maar kansen zouden er komen…
Een aanval over de schijven Welles, Degraav en Tijdens in de 36”, een prima kopbal van aanvoerder Nick Ham, die duidelijk in de wedstrijd moest groeien, in de 37” en een goede aanval van het duo Tijdens, Hammouchi in de 39”leken prettige voorbodes voor na de thee.
Vijf minuten na de thee was er de kans om de ban te breken voor spits Joshua Tijdens maar een lichte twijfel maakte zich van hem meester en de gouden kans ging naast.
Daarna verviel de wedstrijd weer in hetzelfde spelbeeld als voor de rust en dus grepen beide trainers in met het brengen van verse paardenkrachten.
Bij SVL kwam Dylano van den Anker voor Jethro Degraav en korte tijd later Chendly Richards voor Achraf Hammouchi terwijl tussendoor opnieuw Milan Leibbrand perfect gestrekt naar de hoek ging op een prima vrije trap van Jeffrey van den Brink van de thuisploeg.
De licht opgefokte Roberto Potocco ontving in de 70” geel waardoor hij de volgende wedstrijd geschorst is en hij werd door de TS tegen zichzelf in bescherming genomen met een wissel in de 76” voor Anthony Romijn.
De kans voor Lunteren om de winst binnen te halen was rond de 80” voor Thomas Stoverinck, ook hij vond opnieuw Milan Leibbrand in de baan van het schot.
Met het inbrengen van het trio Romijn, Richards en met name van den Anker werd de dreiging groter en werd de bal beter in de ploeg gehouden maar de klok werd een extra tegenstander…. tot de 90” toen de beslissende aanval werd ingezet door de man met de turbo dijen met eerdere genoemde strafschop als gevolg.
Resume: Uiteraard was de vreugde groot na deze niet meer verwachte driepunter maar het was een bijzonder lastige wedstrijd waarbij de scheidsrechter onbewust een belangrijke rol speelde en de afstand tot koploper Hierden blijft vijf punten.
Volgende week wacht opnieuw een uitwedstrijd tegen een tegenstander van formaat: Renswoude.
Wout de Jong.
