Kenmerkend voor de bekerwedstrijd in de eerste ronde van de knock-out fase tegen CSV’28 was dat het pleit werd beslecht door Jeroen van der Wielen, normaliter spits van het tweede elftal, een spits nog van het kaliber, niet nadenken maar poetsen, geef hem een kansje en hij grijpt deze aan om het leder tussen de witte palen te rossen, het hoeft niet fraai als ie maar over de lijn gaat, en dat had het vlaggenschip even nodig gedurende de wedstrijd die zo flitsend begon, 3-0 na amper 35 minuten maar toch…..
Beide trainers hadden in de opstellingen gekozen voor een aantal verrassingen of gaven die spelers een kans welke regelmatig op de deur van de eerste selectie kloppen. Aan de kant van de gasten viel buiten het aantal exotische namen op dat beide vleugelverdedigers Jamiro Oortwijn en Pim Bruinink amper 16 lentes tellen en aan de kant van SVL gaf de TS een kans aan Noddie Bronts, Marthijn Knippenberg en Nick van der Valk om hun kunsten weer eens te etaleren aan het thuispubliek met op de bank eerder genoemde Jeroen van der Wielen en die andere Hammouchi, Achraf.
Het moet gezegd: na het eerste fluitsignaal van de prima leidende scheidsrechter Huis in ’t veld waren de eerste 25 minuten van Lelystadse kant bijna oogstrelend, de gasten kwamen er totaal niet aan te pas en na 12” lag de eerste bal in het mandje (1-0) door, opnieuw, Roberto Potocco die zich steeds meer ontpopt als een stuwende kracht. Na 18” deed ook Youssof Tokhi zijn bijna wekelijkse duit in het zakje (2-0) en toen Andy van Beveren in de 37” de 3-0 achter doelman Melvin Hartenhof kopte, een doelman die in de tussentijd ook nog eens minimaal drie uitstekende reddingen kende, leek er geen vuiltje aan de lucht maar de 3-1 in de 44” door de prima voetballende aanvoerder van CSV, Gework Petrosjan was toch een kleine waarschuwing maar werd nog niet als zodanig bestempeld door de onzen.
Na de thee ging SVL ietwat gemakzuchtig voetballen en leek het wel te geloven echter hadden zij buiten de gasten gerekend die al in de 54” de aansluitingstreffer maakten (3-2) na hotsenknots verdedigen aan onze kant , de trekker werd overgehaald door Redouan Akloud en nog schrok de thuisploeg niet wakker.
De TS raakte ook niet in paniek maar brachten wel nieuw vuur met Achraf Hammouchi voor Roberto Potocco (57”) en Jeroen van der Wielen voor Youssef Tokhi (64”) maar dit resulteerde niet gelijk in het gewenste effect, eerst was er nog de prima gelijkmaker (3-3) door invaller Sohel Mazouz, pats-boem uit de lucht, en CSV bleef bloed ruiken.
Maar toch zouden de invallers aan Lelystadse kant bepalend worden rond de 74” toen na goed doorzetten van Achraf Hammouchi de bal voor de voeten kwam van “Bomber” van der Wielen, zijn gortdroge knal met links vanaf de rand zestien sloeg in als een bom.
CSV wenste echter nog niet te capituleren en als Andy van Beveren in de 75” met gevaar voor een glijpartij tegen de paal, de bal niet naast had geschoven en als El Bouhni (76”) en Petrosjan (77”) iets zorgvuldiger met de beide 100 % kansen waren omgesprongen dan….
Nu werd het pleit definitief beslecht in de 81” door opnieuw Hammouchi en van der Wielen, laatstgenoemde drukte opnieuw af. (5-3)
De rest van de wedstrijd was een formaliteit maar over het geheel gezien zal de TS er genoeg waardevolle informatie uithalen.
Na de wedstrijd sijpelde ook het nieuws door dat OWIOS als grote concurrent voor de koppositie in 2G en grootste kanshebber voor de eerste periode, de punten in Ede bij Blauw Geel’55 had moeten laten waardoor SV Lelystad nu alles in eigen hand heeft om de eerste periode binnen te halen, dit zal komende zaterdag in de thuiswedstrijd tegen Renswoude moeten gebeuren, aanvang 14.30 en het credo geldt: Alleen winst telt.
Wij verwelkomen graag iedereen en na afloop draait ook het Rad van Avontuur weer volop.
Wout de Jong.
